Stephanie Könings

Toeval bestaat niet

Leestijd 6 minuten

Afgelopen zaterdag ben ik weer eens naar Maaike, mijn lieve nicht in Leiden gegaan. Het is altijd een geregel om samen af te spreken, maar gelukkig maken we er allebei zo nu en dan ruimte voor in onze agenda’s. En telkens weer is het heerlijk om samen bij te kletsen en op die manier avonturen, ideeën, gedachten, gevoelens, emoties, grappen, inzichten en wijsheden uit te wisselen. Het was ook nog eens een prachtige dag, de zon scheen volop, het was gezellig druk, en op de terrasjes pikten we telkens de laatste vrije plekjes in. Na een heerlijke lunch, een wandeling door de stad en de nieuwe super gezellige woning van Maaike bekeken te hebben, gaan we weer terug naar een van de prachtige grachten waar we op het volle terras neerstrijken om met twee glazen heerlijke Chardonnay te toosten op het leven.

En zo kletsen we aan een stuk over van alles en nog wat, als ik ineens de term NLP laat vallen. Maaike vraagt wat NLP eigenlijk precies inhoudt, en zo startte ik mijn uitleg over de inhoud en praktische toepassingsmogelijkheid van  Neuro Linguistisch Programmeren. Terwijl ik erover vertel bespeur ik ondertussen nog enige interne twijfel over mijn verhaal. Is het wel duidelijk, klopt mijn versie eigenlijk, jee wat zou ik er toch graag meer over willen weten…. Maar mijn interne criticus krijgt er hard van langs als ineens de vrouw van het tafeltje naast ons zich omdraait en tegen me zegt:” Wat heb je dat goed uitgelegd, dat was een mooi verhaal.”

Ik geloof mijn oren niet, is de Chardonnay nu al naar mijn hoofd gestegen …? Nee nee nee…het is echt waar, er bestaan van nature posiverende mensen die zomaar een onbekende een compliment durven te geven, en daarmee een ingang creëren voor een prachtige ontmoeting tussen 4 zielen die zoveel samen te bespreken en gemeen blijken te hebben. Al snel schuiven Margo en Peter gezellig aan en vertellen enthousiast dat ze bezig zijn met de jaaropleiding NLP-TA bij Plata in Leiden. Dit kan toch geen toeval meer zijn. En terwijl we onze inwendige mens rijkelijk blijven voorzien van drank en ander lekkers, genieten we allemaal van deze bijzondere ontmoeting. Ik vertel ze over mijn posiveren project, wat gebouwd is op een NLP basis en mijn aanstaande reis naar NY en mijn inwendige ontdekkingsreis naar mijn levensmissie. Wat is het een geschenk om gelijkgestemden te ontmoeten en met een paar woorden elkaar volledig te begrijpen….

Als de zon het begin van de avond inluidt waardoor de wind verraderlijk overheersend wordt, is het tijd om afscheid te nemen. Peter en Margo wat een prachtige mensen zijn jullie!

Daarna genieten Maaike en ik van een gezellige avond met hapjes, heerlijke zelfgemaakte soep en nog meer wijn. We raken maar niet uitgepraat, maar ik zal toch nog een keer de trein naar huis moeten nemen? Rond 10 uur lopen we eens richting station, als ik ondertussen Tally bel om te vragen of hij even kan opzoeken hoe laat ik de trein moeten hebben. Tja…..ik heb een nogal laissez faire houding in die dingen…maar de NS werkt helaas wel met een strak schema, en dus blijk ik de laatste trein al gemist te hebben. “Dan blijf je toch gezellig logeren!!!” roept Maaike uitbundig…En zo gezegd, zo gedaan. Maar dan wel nog eerst even langs de kroeg om voor de 9de en 10de keer op het leven te proosten. Na gezamenlijk nog even de afwas gedaan te hebben, kruipen we uiteindelijk voldaan in bed met de twee katten gezellig tussen ons in en de muziek op de achtergrond om in te doezelen…daar heb ik niet zo lang meer voor nodig, wat was het een prachtige dag…….net voordat ik in slaap val, denk ik nog even aan een bekende spreuk die vandaag ten gevolge van alle verhalen in mijn hoofd bleef rondspoken…

Grant me the strength to accept the things I cannot change,
The courage to change the things I can,
And the wisdom to know the difference
Deel op social media:

Aanmelden

Wil je ook op de hoogte gehouden worden van de laatste blogs, schrijf je dan hieronder in.